Zie me nou toch eens liggen.. Het is lente! En toch moet ik aan de pillen. Een soort Prozac. Ik schijn extreme verlatingsangst te hebben. Wat een onzin. Ik wil alleen niet dat de baas weggaat. Dan ga ik heftig janken en alles likken en slopen. Maar extreme verlatingsangst? Dat gaat me te ver.
Woensdag komt M., een of andere therapeute op huisbezoek. Krijg ik een soort intake. Daarna dus aan de pillen. En ik was net zo lekker aan het puberen. Beetje niet luisteren, beetje klimmen in van alles. Nu dit weer.
Maar goed. Eerst genieten van het weekend. Lekker zonnetje over mijn bol. Staks lekker logeren bij Co-baas. Baas gaat naar een swingfeest en slapen in een hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten