donderdag 19 februari 2009

Ik voel me zo verdomd alleen

Mijn baas denkt dat ie mij alleen kan laten. Nou, mooi niet dus.

Vorige week donderdag was ie weg. Liet ie me alleen thuis. Wist je trouwens dat bankkussens van de bank af kunnen? En dat je die dan door het hele huis kunt verspreiden?
En wist je ook dat je een pak servetten in heeeeeeel veel kleine snippers kunt verdelen? En dat je die overal kunt neerleggen?

Daarna moest ik van de baas oefenen in de bench. Op zich prima hoor. Ik wil daar best in eten en af en toe een uurtje in slapen op een lekker dekentje. Niks mis mee. Maar dan niet weggaan hoor. Dinsdagmiddag ging ie weg. Nou, dat heeft de hele straat geweten. Ik kan huilen, joh!. Buurman Jan Jaap heeft toen de baas gebeld. Of ie wist waar ie mee bezig was.

Gisteren bracht de baas me bij een soort van oppas. Ene Simone. Beetje een gek mens. Denkt dat ik niet luister en niks kan. Nou, dat beeld wil ik graag bevestigen hoor. Ik zou tot een uur of 6 blijven. Maar om 2 uur belde Simone naar de baas. Ze had geen leven en de andere honden ook niet. Mocht ik weer naar huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten